Το μυθιστόρημα του Στέφανου Δάνδολου" Ιστορία χωρίς όνομα" πραγματεύεται το κρυφό πάθος της Πηνελόπης Δέλτα για τον Ίωνα Δραγούμη. Ο συγγραφέας βασισμένος στα ημερολόγιά της μας δίνει μια συγκινητική μυθοπλασία , συνδυάζοντας την με την ιστορικότητα , ενώ οι μυθοπλαστικοί χαρακτήρες αποδίδουν το κλίμα της εποχής , όπου έζησε η σπουδαιότερη συγγραφέας της Ελλάδας , χαμένη στους ατέλειωτους θορύβους του μυαλού της. Τα κεφάλαια του βιβλίου μοιράζονται ανάμεσα στον Ιούνιο του 1908 ,όταν η Πηνελόπη Δέλτα βρισκόταν σε ένα σανατόριο της Βιέννης ,και στον Απρίλιο του 1941 , όταν οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Αθήνα και η ίδια δίνει τέλος στη ζωή της. Αξιοποιώντας την αναδρομική αφήγηση ο αφηγητής μας μιλάει για την περίοδο που έζησε στο σανατόριο , όπου την έστειλε η οικογένειά της προκειμένου να ξεχάσει τον γοητευτικό διπλωμάτη ,που έγινε αιτία να κλυδωνιστεί ο γάμος της. Εκεί τον συναντά για τρεις μέρες και αποφασίζει να εγκαταλείψει οριστικά τον άντρα της και τις τρεις κόρες της ,για να τον ακολουθήσει στην Κωνσταντινούπολη."Τις επόμενες μέρες ,τις επόμενες ώρες θα πάλευαν με το αγριεμένο πέλαγος της μοίρας τους σαν αβοήθητοι ναυαγοί." Τριάντα χρόνια αργότερα όταν οι Γερμανοί θα μπουν στην Αθήνα , η ίδια καθηλωμένη στο σαλόνι του σπιτιού της στην Κηφισιά επιχειρεί τον τελευταίο απολογισμό της ζωής και ετοιμάζεται να ανταμώσει στον ουρανό τον άντρα που αγάπησε με πάθος." Και θα πεθάνει έπειτα από χρόνια παλαβωμένη από ένα όνειρο που δε βίωσε ποτέ." Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου βιώνουμε τον ανολοκλήρωτο έρωτα των δύο ηρώων, την απώλεια του πάθους , τη μνήμη της πρώτης νιότης ,τα οικογενειακά εμπόδια και τον συντηρητισμό μιας ολόκληρης εποχής όταν το μίσος των βενιζελικών και των αντιβενιζελικών δίχασε την Ελλάδα." Πόσο μεγαλειώδης χώρα θα ήμασταν εάν δε μας χώριζαν πάντα οι μικρότητες και τα συμφέροντα." Διαβάζοντας το μυθιστόρημα του Δάνδολου θα γνωρίσουμε την Πηνελόπη Δέλτα και τον Ίωνα Δραγούμη ως ήρωες που αγαπήθηκαν παράφορα αλλά που δεν μπόρεσαν να νικήσουν τις κοινωνικές συμβάσεις."Τα πληγωμένα πουλιά έχουν μόνο έναν καημό :το φτερούγισμα.Τη φυγή.Ενώ ένα υγιές πουλί αντέχει το ταξίδι του σε όποιον ουρανό κι αν βρίσκεται". Ρομαντικό και τρυφερό αυτή τη φορά το λογοτεχνικό ταξίδι και είμαι σίγουρη ότι ο καθένας θα βρει μέσα από τις σελίδες του αυτό που έχει ή αυτό που ονειρεύεται. "Προσπάθησε να ζήσεις αυτό που νιώθεις , αυτό που θέλεις πραγματικά. Κι αν δεν τα καταφέρεις πάλι μην το βάλεις κάτω.Φτιάξε με το μυαλό σου δυό φτερά και ζήσε τό με τη σκέψη".