"Το καπρίτσιο της κυρίας Ν." της Μαρίας Φακίνου είναι ένα ευφάνταστο, σπονδυλωτό μυθιστόρημα στο οποίο οι ήρωες μιας γνωστής συγγραφέως περιφέρονται ανενόχλητοι σε όλο το βιβλίο σαν να είναι κτήμα τους. Στο πρώτο μέρος ο λόρδος Ματαντόρ, γόνος μιας καλής οικογενείας και λάτρης των μικρών απολαύσεων, ταξιδεύει ανά τον κόσμο και καταγράφει τα τελευταία λόγια διάσημων προσωπικοτήτων.Δίπλα του ο Καρλ ,ο ηδονοθήρας εγγονός του, μια ιδιότυπη οικονόμος και η κλεπτομανής κόρη της, που κρύβει ένα μυστικό. Όταν ο λόρδος Ματαντόρ επισκεφτεί τον Σάμουελ Μπέκετ που είναι άρρωστος, θα του κάνει δώρο ένα ημερολόγιο στο οποίο θα καταγράφει τα πάθη που δεν έζησε. ‌"Υπάρχουν ειδών και ειδών πάθη.Λιγότερο ή περισσότερο καταστροφικά , πάντως πάθη. Είτε για να τα ζεις είτε για να τα καταγράφεις.Χωρίς τα πάθη δε θα υπήρχε τέχνη... ‌Είμαστε γεμάτοι πάθη.Ξαναλέω , άλλοι τα ζουν, άλλοι τα καταγράφουν, κάποιοι κάνουν και τα δυο, αλλά αυτοί είναι ελάχιστοι." ‌Στη δεύτερη ιστορία η συγγραφέας Νίνα Λέμπερ ψάχνει να βρει συγκάτοικο, για να προσέχει την κόρη της Αλίκη που είχε τραυματιστεί σοβαρά σε ένα ατύχημα. Η Άννα είναι μια καθηγήτρια γαλλικών που θα ενδιαφερθεί για τη συγκατοίκηση αλλά μπορεί να είναι και πλαστό πρόσωπο που διεκδικεί από τη συγγραφέα μια άλλη ταυτότητα. Απόδειξη η τρίτη ιστορία όπου οι ηρωίδες απέκτησαν άλλη υπόσταση και έζησαν τις ζωές που επέλεξαν οι ίδιες . Πρόκειται για ένα απρόσμενο μυθιστόρημα που στην ουσία δείχνει ότι ο συγγραφέας είναι αυτός που έχει την ελευθερία να φτιάχνει και να γκρεμίζει χαρακτήρες.Και αυτή είναι και η δύναμη του,την οποία δε μπορεί να του τη στερήσει κανένας αναγνώστης, ακόμα κι αν αυτός ονειρεύεται μια άλλη εξέλιξη ή ένα διαφορετικό τέλος.