Με τον παράξενο τίτλο "Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες η Αμερικανίδα ζωολόγος και συγγραφέας Delia Owens μας δίνει ένα εκπληκτικό και επώδυνα πανέμορφο μυθιστόρημα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΩΜΑ. Σε ένα ήσυχο ψαροχώρι της Β.Καρολίνας, το Μπάρκλι Κόουβ η Κάια, ένα εξάχρονο, ευαίσθητο και έξυπνο κορίτσι προσπαθεί να επιβιώσει στο βάλτο , όταν η μητέρα της και σιγά σιγά τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας της την εγκαταλείπουν.Μέσα στην άγρια φύση μαθαίνει να εξασφαλίζει την τροφή της ,να κρύβεται από τους ανθρώπους φοβούμενη να μην τη συλλάβουν οι υπεύθυνοι της κοινωνικής υπηρεσίας και να γνωρίζει τις συνήθειες των πλασμάτων του υγροτόπου που ζούνε στα βάθη του δάσους , όπως φανερώνει ο τίτλος, και συμπεριφέρονται άγρια και επιθετικά. "Αλλά το συναίσθημα της απόλυτης μοναξιάς ήταν τόσο απέραντο που αντηχούσε μέσα της παντού, και οι αρχές σίγουρα θα το μάθαιναν πως ήταν ολομόναχη και θα την έπαιρναν μακριά." Η αφήγηση του βιβλίου είναι διπλή και κινείται σε δύο άξονες που στο τέλος εφάπτονται: από τη μια διαδραματίζεται στο 1950 στα παιδικά χρόνια της Κάιας, στην ενδοοικογενειακή βία από το μέθυσο πατέρα, στην ενηλικίωση της και στη γνωριμία της με τον Τέιτ που θα της μάθει γράμματα και θα της ξυπνήσει τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα. Από την άλλη το 1969, που αποκαλύπτεται ο θάνατος του Τσέις Άντριου, ενός δημοφιλούς αγοριού της κοινότητας για τον οποίο ο βασικός ύποπτος θα είναι η "Πιτσιρίκα του Βάλτου", ένα προσωνύμιο που οι κάτοικοι περιφρονητικά της είχανε αποδώσει. Οι μοναδικοί της φίλοι σε αυτήν τη μοναχική και πρωτόγνωρη ζωή είναι ο Σάλτας και η Μπέιμπελ, ένα ζευγάρι μαύρων που νοιάζονται για αυτήν και της προμηθεύουν ρούχα και τρόφιμα και ο Τέιτ Γουόκερ που θα τη μυήσει στον κόσμο της γνώσης και χάρη στη δική του παρότρυνση θα εκδώσει βιβλία που θα την αναδείξουν σε σημαντική φυσιοδίφη και βιολόγο. "Η αφοσίωση του Τέιτ την έπεισε ότι ο ανθρώπινος έρωτας είναι κάτι παραπάνω από τους παράξενους ανταγωνισμούς των πλασμάτων του Βάλτου για το ζευγάρωμα • η ζωή όμως την είχε μάθει επίσης ότι κάποια αρχέγονα γονίδια επιβίωσης εξακολουθούν να υπάρχουν σε μορφές διόλου ευπρόσδεκτες, κάπου μέσα στη δίνη του ανθρώπινου γενετικού κώδικα." Πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα ,μια ωδή στον φυσικό κόσμο που μας θυμίζει πως τα παιδικά μας χρόνια μας καθορίζουν για πάντα και ότι η ανθρώπινη φύση κουβαλά αρχέγονα, βίαια μυστικά, από τα οποία κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει. "Κάποια θηλυκά έντομα τρώνε το ταίρι τους, μητέρες από την οικογένεια των θηλαστικών εγκαταλείπουν τα μικρά τους λόγω του μεγάλου στρες, πολλά αρσενικά βρίσκουν ριψοκίνδυνους τρόπους , ώστε το σπέρμα τους να επικρατήσει των ανταγωνιστών τους. Τίποτα δεν είναι υπερβολικά απρεπές εφόσον βοηθάει να συνεχιστεί ο κύκλος της ζωής. Η Κάια ήξερε πως αυτό δεν αποτελούσε κάποια σκοτεινή πλευρά της Φύσης• ήταν απλώς επινοητικοί τρόποι να τα βγάζεις πέρα όταν όλα είναι εναντίον σου. Και με τους ανθρώπους, το πράγμα σίγουρα πήγαινε πιο μακριά." Άρτια πλοκή μέχρι την τελευταία σελίδα, φοβερές ανατροπές , γλώσσα ρέουσα που συνδυάζει μοναδικές περιγραφές και αφηγήσεις. Η σκληρότητα των ανθρώπων , η αδυναμία αποδοχής του διαφορετικού, οι διακρίσεις των ανθρώπων σε μαύρους και λευκούς , η υποτιμητική αντιμετώπιση του γυναικείου φύλου, ο αγνός και άδολος έρωτας ,η ποίηση ως μέσο έκφρασης των συναισθημάτων και ενίοτε ως τρόπος επικοινωνίας. "Μετά απ' αυτό πέρασε σε μια φάση ποιητικής γραφής. Τα ποιήματα την έκαναν να γελάει τρανταχτά ,τη βοηθούσαν να γεμίζει μερικές μοναχικές στιγμές των ατέλειωτων μοναχικών ημερών της." Από τις πιο ωραίες προτάσεις του καλοκαιριού και τη συστήνω ανεπιφύλακτα.