"Την αγάπη δεν την επικαλείσαι μόνο σαν σωσίβιο την ώρα που πνίγεσαι.Η αγάπη δεν είναι κραυγή. Είναι ψίθυρος. Είναι μελωδία που κάνει την ψυχή να ονειρεύεται..." Στο τελευταίο μυθιστόρημα της Αλκυόνης Παπαδάκη "Κόντρα στο κύμα" η ηρωίδα Μαργαρίτα Μαλεφάκη ξετυλίγει τη ζωή της από τότε που ζούσε τα παιδικά της χρόνια στο Ηράκλειο μέχρι να κάνει την επανάσταση της και να φύγει για την Αθήνα , έχοντας κόψει τους δεσμούς με τους γονείς της και ιδιαίτερα τη μάνα της. Ακολουθώντας το όνειρο της να γίνει δημοσιογράφος θα βρει συνοδοιπόρο το Μάνο, μέχρι τη στιγμή που θα νιώσει την προδοσία του. Μερικά χρόνια αργότερα ένα νέο πρόσωπο στη ζωή της, ο Βαγγέλης, θα τη ζητήσει να τον παντρευτεί και χωρίς να σκεφτεί τα οικονομικά προβλήματα που τους ακολουθούν θα χτίσει μαζί του μια μικρή φωλιά, που θα προσπαθεί να την κρατά μακριά από τις παρεμβάσεις και τη μοχθηρία της οικογένειάς του. Κι ενώ στην προσωπική της ζωή θα αργήσει να βρει την πραγματική ευτυχία , επαγγελματικά θα πετύχει όσα ονειρεύεται, αφού πρώτα παλέψει κόντρα στο κύμα. "Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες γι' αυτό που έχουμε και αισιόδοξοι γι' αυτό που περιμένουμε" Λυρική και ευαίσθητη η γραφή της Αλκυόνης Παπαδάκη γράφει για ό,τι αγγίζει την ψυχή της και προσπαθεί να μοιραστεί με τον αναγνώστη τις ηθικές αξίες ,το αντισυμβατικό ύφος της , πρότυπα και ιδανικά μια άλλης εποχής. Όταν διάβαζα τα βιβλία της κάποτε μου άρεσε αυτή η τρυφερότητα και η αγνότητα.Ωστόσο σήμερα θεωρώ ότι έχει μείνει στάσιμη, ή ακόμα και οι δικές μου προσδοκίες έχουν αλλάξει και απαιτώ πολύ περισσότερα σε ένα βιβλίο από μια απλή ιστορία. Από την άλλη εκτιμώ και σέβομαι το έργο του κάθε δημιουργού και θεωρώ ότι ο κάθε αναγνώστης εισπράττει από αυτό, ό,τι έχει ανάγκη. "Είναι μερικά πράγματα, που δεν τα ξεπερνάς ποτέ.Τα φυλάς μόνο σαν εικονίσματα στο ιερό της ψυχής σου και προχωράς...Η ζωή, να θυμάσαι πάντα είναι ο καλύτερος ξεναγός. Έχει τόσα όμορφα τοπία να σου δείξει..."