Η πρώτη συγγραφική απόπειρα του Κώστα Λιάκου είναι το μυθιστόρημα που μόλις κυκλοφόρησε με τίτλο " Όλα είναι παρελθόν". Ο ίδιος υπηρετεί ως δάσκαλος στη δημόσια εκπαίδευση και ενώ έχω πολλά χρόνια να τον δω, διάβασα με χαρά το βιβλίο του και σας το προτείνω. Η υπόθεση του έργου διαδραματίζεται στο Σουχούμι της Αμπχαζίας ,στη Μαύρη θάλασσα από όπου η ηρωίδα , η Τάμι, φεύγει λίγο μετά το χαμό της μητέρας της, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον στην Ελλάδα. Οι δυσκολίες πολλές για μια νεαρή κοπέλα που φτάνει σε μια άγνωστη χώρα και που αποφασίζει με όπλο την εμφάνιση της και την εξυπνάδα της να πετύχει επαγγελματικά.Οι σχέσεις της με τους άντρες κυρίως σαρκικές , η ίδια γεννημένη ακροάτρια μάθαινε και ερμήνευε τους άλλους και μέσα από τους άλλους τον ίδιο της τον εαυτό. Οι περισσότεροι εραστές της εξαγόραζαν την αγκαλιά της για να αντέξουν τον πόλεμο της ύπαρξης και της επανάληψης, για να ξεφύγουν από σχέσεις προβληματικές , έναν αποτυχημένο γάμο , επαγγελματικές ανασφάλειες , δάνεια ή χρέη. Η ίδια ξεγελούσε τη μοναξιά της και την απληστία για χρήμα σε κορμιά με σύντομη ημερομηνία λήξης. Μοναδικός της φίλος ο Νάσος , μια κοπέλα από τη χώρα της και μετά από καιρό ο πρώτος άντρας που ερωτεύτηκε και έζησε μαζί του για πέντε χρόνια, ο Τάσος. "Οι περισσότερες σχέσεις των ανθρώπων, όπως και οι χωρισμοί , είναι σαν τα τρακαρίσματα.Συμβαίνουν ξαφνικά , εκεί που δεν το περιμένεις , ο ένας φταίει περισσότερο ή λιγότερο ή καθόλου...ο ένας πληρώνει πολλά και ο άλλος λίγα , αλλά νωρίτερα ή αργότερα όλα επισκευάζονται και η ζωή συνεχίζεται.Βέβαια κανένα αυτοκίνητο δεν είναι το ίδιο όπως πριν. " Μετά από χρόνια η ηρωίδα θα επιστρέψει στην πατρίδα της , αλλά πλέον έχοντας στα χέρια της μια τεράστια περιουσία που μόνο προς το τέλος της υπόθεσης θα μάθουμε από πού προέρχεται. Πολλές οι ανατροπές, οι αναδρομικές αφηγήσεις και τα περάσματα στη μνήμη που θα ξετυλίξουν το κουβάρι της ζωής της. " Η ζωή είναι το παρόν και οι επιλογές μας είναι το παρελθόν μας. Τα γονίδια ,οι μνήμες μας ,το σώμα μας, η εμφάνιση μας , οι συγκυρίες , οι άλλοι. Ζούμε τις στιγμές μας με όσα κουβαλάμε από την ώρα που γεννιόμαστε." Το μυθιστόρημα έχει αστυνομική πλοκή, γιατί συνδέεται με μια παραλίγο δολοφονία, πίσω από την οποία κρύβονται πρόσωπα που σχετίζονται με την Ελλάδα και τη Ρωσία: μια πλαστική χειρουργός , η κόρη που παίρνει εκδίκηση για το θάνατο του πατέρα της, άνθρωποι του υποκόσμου. Γλώσσα απλή , σκληρός ρεαλισμός, σκέψεις που εμβαθύνουν στη γυναικεία ψυχολογία , και που κάνουν τον αναγνώστη άλλοτε να συμπονάει την ηρωίδα και άλλοτε να την θεωρεί υπεύθυνη για το δρόμο που χάραξε. " Πόσο μοιάζει η ζωή μας με τη θάλασσα!Μια αέναη κίνηση , πότε αφρισμένη και πότε αφρώδης, σε αμέτρητους τόνους του μπλε κι ένας βυθός κατασκότεινος που κρύβει έναν πολύχρωμο κόσμο."