Το μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Ι. Κοτάκη , "Η υπόσχεση " είναι μια τρυφερή και νοσταλγική ιστορία γραμμένη με χιούμορ και ρεαλισμό. Η υπόθεση εκτυλίσσεται λίγο μετά τα Σεπτεμβριανά (1955) και συνεχίζεται μέχρι το 1962 , όταν οι ήρωες αναχώρησαν για την Αθήνα. Σε μια τετραώροφη πολυκατοικία της Πόλης κοντά στην Πλατεία Ταξίμ, συνυπάρχουν Έλληνες, Αρμένιοι , Τούρκοι.Η Μαρίκα παντρεμένη με τον Ισίδωρο ζει με τον γιό της Θεοκλή, που στα τρία του χρόνια διαγνώστηκε με πολιομυελίτιδα, και την πεθερά της, τη ντόμνα Θοδωρίτσα.Ο μικρός μεγαλώνει με πολλή αγάπη, ακούγοντας τα παραμύθια της μητέρας του μέχρι να φάει το αυγό χτυπημένο με ζάχαρη. Βιώνει τη σκληρότητα των συμμαθητών του που τον κοροϊδεύουν για το παράλυτο πόδι του αλλά ξαφνικά θα μπει στη ζωή του ένα λίγο μεγαλύτερο αγόρι , ο Σπύρος , με τον οποίο θα γίνουν αχώριστοι.Όταν ο Σπύρος χάσει τους γονείς του και μείνει ορφανός , θα υιοθετηθεί από την οικογένεια Σουρμελή. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου η ιστορία συνεχίζεται στην Αθήνα, αλλά πενήντα χρόνια αργότερα, τα οποία με την τεχνική της επιτάχυνσης δίνονται συνοπτικά. Δίπλα στις δικές τους ζωές ξεδιπλώνονται και οι ζωές των υπολοίπων συγγενών , αλλά και των ενοίκων της νέας πολυκατοικίας , στην οποία ζει ο πρωταγωνιστής. Άνθρωποι μοναχικοί , πληγωμένοι που ο καθένας προσπαθεί να επουλώσει τα τραύματα του από μια αποτυχημένη σχέση , έναν θάνατο, ένα προσωπικό ναυάγιο. "Τώρα πια δεν υπάρχει η αίσθηση της αλληλεγγύης και η μοναξιά σκοτώνει το κλεινόν άστυ, που κάθε άλλο παρά ένδοξο είναι πλέον..." Ο συγγραφέας δένει με πολύ ωραίο τρόπο τα παραμύθια που διηγούνται οι ένοικοι της πολυκατοικίας , συγκινείται , νοσταλγεί , αγωνιά για την τύχη τους. Έτσι η ζωή ακούγεται σαν παραμύθι και το παραμύθι κρύβει ζωή. Όσο για τον τίτλο του βιβλίου, εκπληρώνεται στις τελευταίες σελίδες και ο αναγνώστης νιώθει στην ψυχή του αυτή την εσωτερική γαλήνη και την ικανοποίηση που αφήνει πάντα ένα ωραίο μυθιστόρημα.