" Ένας βασικότατος λόγος που αγαπάω το καλοκαίρι είναι επειδή υπάρχει χρόνος για διάβασμα.Πότε άλλοτε μπορείς χωρίς τύψεις να ξαπλώσεις μπρούμυτα στον καναπέ σου και να διαβάσεις τετρακόσιες σελίδες "σερί" ; (σελ. 150) Με τον τίτλο " Τί θα γίνω άμα δεν μεγαλώσω;" της Λένας Διβάνη διαβάζουμε κείμενα της συγγραφέως που πρωτοδημοσιεύτηκαν στον Τύπο από το 1998 έως το 2005. Με σκωπτικό ύφος και χιούμορ η Διβάνη απευθύνεται στους νέους που πιέζονται να αποφασίσουν από νωρίς τί θα διαλέξουν να σπουδάσουν καθώς και στους πρωτοετείς φοιτητές που πέρασαν στη σχολή των ονείρων τους και ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν τη φωλιά τους. " Αφήστε τα θαύματα να μπουν μέσα σας να σας μάθουν να αποκωδικοποιείτε τον κόσμο και να καταλάβετε ποια είναι η θέση σας σ' αυτόν...Το πώς θα γίνετε όταν μεγαλώσετε εξαρτάται περισσότερο από τις συζητήσεις ,τις εμπειρίες , τα ταξίδια , τις ταινίες ,τα βιβλία ,τους ανθρώπους που θα συναντήσετε. Ορμήστε λοιπόν! (σελ. 25) Σκέψεις για το ρόλο της γυναίκας και τη θέση της στην κοινωνία , για την "εξουσία " που ασκεί επάνω της το ισχυρό φύλο , τα στερεότυπα που δεν εξαλείφονται. " Και βέβαια , αν η σχέση δεν πάει καλά, ρίχνει αμέσως το βάρος της ευθύνης στην "άπιστη" και την πυροβολεί (ή τη δέρνει, τη βιάζει κ.λ.π) επειδή τόλμησε όχι μόνο να τον κρίνει αλλά και να τον βγάλει "ακατάλληλο". Η γυναίκα , αντίθετα , πρώτα θα σκεφτεί ότι αυτή φταίει που την απέρριψε ο άντρας της. Της φταίνε τα κιλά της (αρχίζει δίαιτα) η μύτη της (κάνει μια ρινοπλαστική) η κυτταρίτιδα (αρχίζει λασπόλουτρα) ακόμα και η επαγγελματική της επιτυχία." (σελ.57) Μιλώντας για τις σχέσεις των ανθρώπων ή τον τρόπο που γαλουχούν οι Έλληνες τα παιδιά τους , την αξία της φιλίας και το ρόλο του βιβλίων στη ζωή μας η συγγραφέας μας φέρνει αντιμέτωπους με μεγάλες αλήθειες στη ζωή μας για την οποία οφείλουμε να αγωνιστούμε, ώστε να την ζήσουμε με αξιοπρέπεια χωρίς να "κατασπαράξουμε" τους άλλους. Επειδή δυστυχώς δε μπορώ να αποδώσω περιληπτικά όλες τις ιστορίες , αφήνω τα κείμενα να μιλήσουν από μόνα τους και ο αναγνώστης ας επιλέξει αυτό που τον εκφράζει. " Τα σπίτια σήμερα δε χτίζονται με κόλλα δυνατή, και με την πρώτη σπάνε.Κι οι άνθρωποι που τα κατοικούν δεν επιμένουν και πολύ.Μια ραγισματιά να δουν , ψάχνουν για άλλο." (σελ. 105) " Μια φιλία είναι σαν την τριανταφυλλιά του μικρού πρίγκιπα: αν την ποτίσεις θα κρατήσει για πάντα." (σελ.147) " Και με τις αρχές που μεγαλώνουν τα παιδιά τους δηλαδή με στόχο να γίνουν πλαδαροί , εγωπαθείς , μικροδιδακτορίσκοι της ζωής των άλλων, ούτε εμείς οι υπόλοιποι έχουμε σοβαρές πιθανότητες να ζήσουμε ποτέ σαν άνθρωποι." (σελ 161) " Η ζωή είναι ένα κυνήγι, είναι βάσανα και ανάγκες και αγώνας συνεχής μεταξύ του κυνηγού και του θηράματος που πιέζουν και επιθυμούν να κατασπαράζουν για να μην κατασπαραχθούν" (σελ. 235)