Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του Γιάννη Ξανθούλη αλλά το τελευταίο του βιβλίο έχει τη μορφή μιας βιογραφίας με κεντρικό πρόσωπο τη ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ, μια γυναίκα θρύλο στο ελληνικό τραγούδι που διανύει την όγδοη δεκαετία της ζωής και ξεχωρίζει σε διάφορα είδη τραγουδιού εδώ και 60 χρόνια. Στο βιβλίο του Ξανθούλη "Μαρινέλλα, Οι νύχτες που έγιναν μεσημέρια" ο συγγραφέας που έχει και την ιδιότητα του δημοσιογράφου, μεταποιεί την συνέντευξη σε φιλική κουβέντα, σε μια εξομολόγηση της πολυκύμαντης ζωής της βιογραφούμενης , ενσωματώνοντας και προσωπικά του βιώματα καθώς και οι δύο έζησαν τα ίδια χρόνια και αφηγούνται παράλληλα γεγονότα. Η Κική (Κυριακή) Παπαδοπούλου γεννημένη στη Θεσσαλονίκη το 1938, ήθελε από μικρή να γίνει ηθοποιός και έτσι ασχολήθηκε με το παιδικό Θέατρο και το ραδιόφωνο.Ο παρουσιαστής Άλκης Στέας την ξεχώρισε σε ένα διαγωνισμό ταλέντων και σύντομα ξεκίνησε την καριέρα της στο θεατρικό μπουλούκι της Λωράνς- εκεί όπου γνώρισε την Μάρθα Καραγιάννη και τον Κ.Βουτσά- προσπαθώντας να κλέψει τα θεατρικά τερτίπια των συναδέρφων της. Ο Ξανθούλης άλλοτε ως ακροατής και άλλοτε ως δημιουργός -συγγραφέας σε μια χειμαρρώδη και σουρεαλιστική αφήγηση χωρίς χρονική ακολουθία, μας μιλά για τα παιδικά της χρόνια , για τη γνωριμία της με τον Στέλιο Καζαντζίδη , το γάμο τους και την απόμακρη σχέση που είχε με την Καππαδόκισσα μάνα του, η οποία δε θεωρούσε καμία γυναίκα άξια για τον γιο της.Όταν ο γάμος τους διαλύθηκε , ένας μυστηριώδης άντρας θα μπει στη ζωή της με τον οποίον θα ταξιδεύουν συχνά στο Παρίσι και μαζί του θα ζήσει έναν μεγάλο έρωτα. Απο τη σχέση της με τον Φρέντυ Σερπιέρη θα αποκτήσει μια κόρη, την Τζωρτίνα την οποία ο Σερπιέρης θα αναγνωρίσει, αλλά δεν θα παντρευτούν ποτέ. Η Μαρινέλλα θα παντρευτεί τον Τόλη Βοσκόπουλο με τον οποίον γνωρίζονταν για χρόνια και θα ζήσουν μαζί για οκτώ χρόνια. Η καριέρα της απογειωνόταν συνεχώς χάρη στις συνεργασίες που έκανε, καθώς η ίδια μπορούσε να εκτιμά σωστά ανθρώπους και γεγονότα. Πρότυπο ήθους, αγάπης, αξιοπρέπειας για το τραγούδι δούλεψε σκληρά και άοκνα.Οι συνεργασίες της με τον Καζαντζίδη, τον Ζαμπέτα ,τον Χατζή και άλλους πολλούς θα αφήσουν εποχή.Οι θρίαμβοι πολλοί, όπως και οι προσωπικές της ήττες. Ενώ ήταν τολμηρή στις επιλογές της και στον τρόπο ζωής και δίνονταν με πάθος στον έρωτα, ήξερε να δίνει τέλος σε μια σχέση.Από τις αφηγήσεις που έχουν ενδιαφέρον ήταν η άρνηση της να τραγουδήσει στον γάμο του Ωνάση με την Τζάκυ, η πρόσκληση από τον Σάχη της Περσίας να ταξιδέψει στο Ιράν, η συμμετοχή της στη Γιουροβίζιον το 1974, ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Μαρίκας Σουέζ στο έργο του Ξανθούλη " ...ύστερα ήρθαν οι μέλισσες" που μεταφέρθηκε στην τηλεοπτική οθόνη. Η αλήθεια είναι ότι το βιβλίο δε μοιάζει με βιογραφία , ούτε με μυθοπλασία ενώ γράφεται σαν μια κουβεντούλα γύρω από μεσημεριανά γεύματα με λαδερά φαγητά και όσπρια, δεδομένου ότι μεταξύ των δύο είχε αναπτυχθεί μια πολυετής, φιλική σχέση.Το χιούμορ του Ξανθούλη δε λείπει στα προσωπικά του σχόλια για τις επιλογές της και ταυτόχρονα ξετυλίγεται η ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, τα πρόσωπα με τα οποία συνεργάστηκε η Μαρινέλλα, οι εταιρείες παραγωγής δίσκων ,τα συγκρουόμενα συμφέροντα και οι συνεργασίες της που άφησαν εποχή.Πέρα από την τριτοπρόσωπη αφήγηση, η πρωτοπρόσωπη αφήγηση μοιράζεται στον ίδιον τον Ξανθούλη και στην Μαρινέλλα που εξομολογείται τη ζωή της, χωρίς ωστόσο να υπάρχει "η πικάντικη" αποκάλυψη που θέλει να διαβάσει ο αναγνώστης για τη ζωή μια τέτοιας ντίβας.Στην ωραία παρουσίαση του βιβλίου του Ξανθούλη στον Βόλο, την οποία τίμησε με την παρουσία της, διαθέτει το ελιξίριο της διαρκούς νεότητας και της ενέργειας. "Τραγουδάω εξήντα τόσα χρόνια, αλλά ποτέ δεν ένιωσα ότι έκλεισα τον κύκλο μου και δεν είπα φτάνει. Όταν το αποφασίσω, θα είναι το πιο ήσυχο φευγιό που θα υπάρχει..." ( σελ 248)