Τα Πέτρινα Ημερολόγια της Carol Shields είναι μια μυθιστορηματική αυτοβιογραφία μίας γυναίκας, της Ντέιζι Γκούντγουιλ-Φλετ που γεννήθηκε στην επαρχιακή Μανιτόμπα το 1905. Η ιστορία ξεκινάει από τη γέννηση της, όταν έχασε τη μητέρα της πάνω στη γέννα από εκλαμψία, με βασική αφηγήτρια την ίδια.Η γειτόνισσά τους Κλαρεντάιν Φλετ ανέλαβε τη φροντίδα της μικρής Ντέιζι αφού εγκατέλειψε τον άντρα της και πήγε να ζήσει με τον γιο της τον Μπάρκερ, καθηγητή Φυτολογίας στο Πανεπιστήμιο. Η Κλαρεντάιν σκοτώθηκε, όταν ένα ποδήλατο έπεσε πάνω της και το 11χρονο κορίτσι έμεινε μόνο του μέχρι που την φροντίδα του ανέλαβε ο πατέρας της ο Κάιλερ Γκούντγουιλ που για χρόνια δεν είχε συνέλθει από την απώλεια της γυναίκας του.Ο Κάιλερ με την κόρη του θα ζήσουν στο Μπλούμινγκτον της Ιντιάνα, όπου του πρόσφεραν μια δουλειά με υψηλή αμοιβή ως λιθοτόμο μέχρι που σιγά σιγά έγινε ο κύριος μέτοχος στη δική του εργολαβική εταιρεία. Η ιστορία της Ντέιζι θα περάσει από όλες τις φάσεις της ζωής της πέρα από την παιδική ηλικία: τον γάμο της, τη χηρεία, τον δεύτερο γάμο, τη μητρότητα, τα γηρατειά.Μετά τον θάνατο του δεύτερου άντρα της , με τον οποίον είχαν διάφορα 23 χρόνια, η Ντέιζι θα αρχίσει να δουλεύει και η ζωή της θα αποκτήσει ξανά νόημα μέχρι τη μέρα που μια αδικία θα την βυθίσει στην κατάθλιψη, θα την αποξενώσει από τους γύρω της. "Η ιστορία μιας ζωής τί είναι;χρονικό γεγονότων;Ή μία επιδέξια εξιστόρησή τους;Η συγκέντρωση μήπως όσων φοβάται;Ή η απαρίθμηση όσων συμπτωματικά έχουν έρθει στο φως;Ο τυχαίος συνδυασμός σκόρπιων ασήμαντων κομματιών που τυχαία έγιναν (κι έμειναν) γνωστά;" ( σελ.462) Πρόκειται για ένα υπέροχο μυθιστόρημα που πέρα από την πλοκή του μας γοητεύει για τις αφηγηματικές του τεχνικές.Μέσα στην αφήγηση ακούγονται διαφορετικές φωνές, καθώς η φωνή της συγγραφέως εναλλάσσεται με τις φωνές των άλλων ηρώων, ο καθένας από τους οποίους βλέπει τη ζωή της Ντέιζι με διαφορετικό τρόπο.Είναι εντυπωσιακό πως η μυθιστοριογράφος διαχειρίζεται πολλά πρόσωπα ακολουθώντας τα μέσα στο χρόνο και στο χώρο χωρίς να μπερδεύει τον αναγνώστη, ενώ το μυθιστόρημα είναι ένα σύνθετο και περίτεχνο ψηφιδωτό από πληροφορίες και γνώσεις.Μετά τον θάνατο της Ντέιζι οι φωνές ακούγονται ξανά με στοιχεία ψυχρά και αδιαμφισβήτητα για τα γεγονότα της ζωής της: διευθύνσεις κατοικιών, αρρώστιες, προικιά χωρίς να αποτελούν αφήγηση, εφόσον δεν υπάρχει το χρώμα της φωνής.Η μυθοπλαστική δεξιοτεχνία της Κάρολ Σίλντς στη δημιουργία των χαρακτήρων είναι εξαιρετική, ενώ στα θετικά του έργου εντάσσεται και η προσοχή στη λεπτομέρεια που δένει τις ιστορίες των ανθρώπων και δημιουργεί μια διαφορετική ερμηνεία ή προσέγγιση την οποία ο αναγνώστης ίσως την είχε προσπεράσει ή δεν την είχε λάβει σοβαρά υπόψη του. Το μυθιστόρημα δίνει το έναυσμα για συζήτηση πάνω στις αγεφύρωτες ανισότητες μεταξύ αντρών και γυναικών, μιλά για τις κοινωνικές συμβάσεις που ήθελαν τις γυναίκες να μην εργάζονται ή να μην απολαμβάνουν τον έρωτα ή το σεξ , για την ευθύνη που δυστυχώς δεν μοιράζονται τα δύο φύλα στην ανατροφή των παιδιών, για τις επαναστάσεις που κάποιοι ονειρεύονται αλλά ποτέ δε βρίσκουν το θάρρος να τις κάνουν. "Γιατί μπορούσαν οι άντρες να καμαρώνουν και να κορδώνονται για τις περιπέτειες στη ζωή τους, να τις φορούν σαν παράσημα στο στήθος τους, κι οι γυναίκες βουβαίνονταν και ξεθώριαζαν και μαραίνονταν κάτω από το βάρος των δικών τους;" ( σελ. 190) Απο τα βιβλία που θα διαβάσει κανείς με μία ανάσα!