Θέλοντας να αποφύγω την προσκόλληση στην τηλεοπτική οθόνη επέλεξα να διαβάσω το βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη "Σασμός ", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στην Κρήτη και στηρίζεται σε μια βεντέτα δύο οικογενειών , στον "άγραφο νόμο" του αίματος που ακολουθεί τους ανθρώπους του ίδιου χωριού προκειμένου να υπερασπιστούν την τιμή τους , την υπόληψη τους ,τις περιουσίες τους.Μπροστά στα μάτια του γιού του ο Στεφανής Σταματάκης πέφτει νεκρός και ο μόνος που έχει δει τον δολοφόνο είναι ο αδερφικός φίλος του Νικηφόρου, ο Μανόλης, που για θα κρατήσει κρυφό το όνομα του. Ένας δεύτερος θάνατος , αυτή τη φορά μιας γυναίκας θα αναστατώσει το χωριό και η παλιά βεντέτα θα αναθερμανθεί.Ο Πέτρος Βρουλάκης θα θεωρηθεί ο κατεξοχήν ύποπτος και ο ατέρμονος κύκλος του αίματος θα επηρεάσει τις δύο γυναίκες της οικογένειας που θα ξενιτευτούν , προκειμένου να χαθούν τα ίχνη τους.Μια νέα ζωή θα ξεκινήσει για αυτές σε ένα χωριό των Ιωαννίνων και νέα πρόσωπα και γεγονότα θα επηρεάσουν τις ζωές τους. "Κύκλος ατέρμονος , επαναλαμβανόμενος η ζωή, με νικητές και ηττημένους να δέχονται την πελεκιά τη στιγμή που τεντώνεται η κλωστή. Σε κάποιους κόβεται και πέφτουν και χάνονται , μα σε άλλους γερή , σαν ατσαλόσυρμα βαστά και αντέχει. " ( σελ.151) Το μυθιστόρημα πλαισιώνεται από αναδρομές και ο κάθε ήρωας συμπληρώνει τα κομμάτια της βεντέτας , δίνοντας στον αναγνώστη το ρόλο του κριτή. Ευανάγνωστη γραφή που ρίχνει φως στους χαρακτήρες , άνεση στην αφήγηση , προϊδεασμός του αναγνώστη , ενώ αν κρίνουμε από τον τίτλο Σασμός είναι η συμφιλίωση που περιμένουμε να έρθει στο τέλος. " Όσο κι αν πάλευαν κάποιοι με σύνεση να πετύχουν τον πολυπόθητο σασμό , πάντα υπήρχαν άλλοι που με μια σφαίρα γκρέμιζαν ολόκληρο το οικοδόμημα. Τώρα ,ο τελευταίος φονιάς αυτής της βεντέτας είχε τη δύναμη και το αναφαίρετο δικαίωμα να επιβάλει την πολύτιμη εκεχειρία ως εγγυητής και θεσμοφύλακας. " (σελ 473) Ένα μυθιστόρημα το οποίο αναδεικνύει τα έθιμα της Κρήτης , σκιαγραφεί το αγέρωχο φρόνημα των κατοίκων , δομείται πάνω στην ιστορία του Ερωφίλης και του Πανάρετου , όπου το πάθος του έρωτα τυφλώνει και εξασθενεί τις αντιστάσεις των ανθρώπων. "Χέρια ψηλάφισαν το δέρμα και χείλη τα χείλη. Όταν ένα ζευγάρι ερωτευμένο αγγίζεται για πρώτη φορά , το φεγγάρι αφήνει να πέσει στην πιο βαθιά σπηλιά της γης ένα μικρό διαμάντι σαν κόκκος άμμου." (σελ. 329) Θεωρώ ότι ανάγνωση ενός βιβλίου μας αφήνει περιθώρια ελευθερίας να φανταστούμε τους ήρωες και να δώσουμε σε αυτούς τα χαρακτηριστικά που μας αρέσουν ή που μας απωθούν.Όσοι επιλέξουν να δουν το σήριαλ προφανώς και θα βρουν διαφορές με τους αφηγηματικούς ήρωες και ίσως παρακινηθούν στο τέλος να διαβάσουν το βιβλίο.