Ο Πάουλο Κοέλο στο μυθιστόρημα του "Μπρίντα" μας δίνει την ιστορία μίας νεαρής κοπέλας , η οποία θέλει να μυηθεί στην τέχνη της Μαγείας και να μάθει την Παράδοση του Ήλιου, τον δρόμο δηλαδή προς τη σοφία χωρίς το φόβο του λάθους. Ο Μάγος που έχει τα διπλάσια χρόνια της θα βρει σε αυτήν κάποιο χάρισμα και θα δεχτεί να την διδάξει . Η συνάντηση της με την Γουίκα , μια αινιγματική γυναίκα που και εκείνη είναι μάγισσα της Παράδοσης της Σελήνης θα την κάνει να συνειδητοποιήσει ότι στη ζωή μας πρέπει να αναζητούμε το Άλλο μας Κομμάτι για να βρούμε την χαρά και την ευτυχία. Πολλοί άνθρωποι δυστυχώς προτιμούν να περάσουν ολόκληρη τη ζωή τους καταστρέφοντας δρόμους που δεν επιθυμούσαν να πάρουν αντί να ακολουθήσουν το μόνο δρόμο που θα τους οδηγούσε κάπου.Η Γουίκα ακούγοντας προσεκτικά το όνειρο της Μπρίντα της λέει ότι αν δεν πιστεύει ότι θα αντέξει σε έναν κόσμο όπου το να ζεις είναι πιο σημαντικό από το να καταλαβαίνεις, τότε θα έπρεπε να εγκαταλείψει τη μαγεία. Κατά τη διαδικασία της Μύησης ο Μάγος που την έχει αναλάβει θα ισχυριστεί ότι το σεξ είναι η κινητήριος δύναμη , τόσο στον ορατό κόσμο των ανθρώπων όσο και στον αόρατο κόσμο των μυστικιστών. " Όταν είμαστε στο κρεβάτι με κάποιον , του δίνουμε την άδεια να επικοινωνήσει όχι μονάχα με το σώμα μας αλλά με ολόκληρη την προσωπικότητά μας.Επικοινωνούν οι καθαρές δυνάμεις της ζωής , ανεξάρτητα από εμάς, και τότε δεν μπορούμε να κρύψουμε ποιοι είμαστε". Στο υπαρξιακό και φιλοσοφικό αυτό μυθιστόρημα ο αναγνώστης θα αναρωτηθεί αν στη ζωή μας μπορούμε να ερωτευτούμε ταυτόχρονα δύο ανθρώπους κι εκεί που νομίζαμε ότι ζήσαμε τα πάντα, ξαφνικά ίσως κάτι νέο θα μας βγάλει από το λήθαργο και θα μας δείξει ότι κανένα συναίσθημα δε γερνάει μαζί με το σώμα. "Όταν συναντήσεις κάτι σημαντικό στη ζωή σου, δε σημαίνει ότι πρέπει ν' απαρνηθείς όλα τ' άλλα ." Η Μπρίντα θα βρεθεί κάποια στιγμή σε ένα μεγάλο δίλημμα από το οποίο θα την βγάλει ο δάσκαλος της, αυτός που είχε αποστολή να φτιάξει τον κήπο του Θεού μαθαίνοντας τους ανθρώπους να διδάσκουν τον εαυτό τους.Ο Μάγος παραλληλίζεται με τον κηπουρό που διαρκώς καλλιεργεί τον κήπο και έτσι ζει τη ζωή του σαν μία μεγάλη περιπέτεια , εφόσον γνωρίζει την ιστορία κάθε φυτού , που είναι μέρος της Γης. Στον αντίποδα υπάρχει και μια μερίδα ανθρώπων που αποτελούν τους χτίστες και οι οποίοι μόλις τελειώσουν αυτό που χτίζουν, σταματούν και περιορίζονται από τους ίδιους τους τοίχους τους, με αποτέλεσμα η ζωή τους να χάνει το νόημα της.Πάνω σε αυτές τις δύο στάσεις ζωής ο αναγνώστης τελικά θα επιλέξει αν προτιμά να χτίζει ή να φυτεύει.