Η Νοτιοκορεάτισσα συγγραφέας Min Jin Lee στο μυθιστόρημα της "Πατσίνκο" μας δίνει μια βαθιά, εθιστική ιστορία μίας κορεάτικης οικογένειας στην Ιαπωνία, που υπομένει και ευημερεί κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα.Απέλπιδοι αγώνες, σκληρά κερδισμένοι θριάμβοι αλλά μέχρι το τέλος τα μέλη της οικογένειας ενωμένα θα αντιμετωπίσουν τα ζητήματα πίστης , ταυτότητας και διαρκούς επιβίωσης. Η ιστορία ξεκινά το 1910 με την προσάρτηση της Κορέας στην Ιαπωνία και εκτείνεται μέχρι τη δεκαετία του 1980 με μια μοναδική αφήγηση μιας οικογένειας μεταναστών που καλύπτει τέσσερις γενιές. Σε ένα μικρό ψαροχώρι ,το Γιόνγκο, ζούνε ο Χούνι και η Γιάνγκτζιν με τη μονάκριβη κόρη τους τη Σάντζα .Η αναπάντεχη εγκυμοσύνη της κοπέλας στα δεκαέξι της χρόνια από έναν παντρεμένο πλούσιο έμπορα ψαριών θα φέρει την οικογένεια αντιμέτωπη με την ταπείνωση.Ένας φιλάσθενος ιερέας ο Ισαάκ Μπεν θα της δώσει την ευκαιρία να τον παντρευτεί και θα μεταναστεύσουν στην Ιαπωνία.Στην Οσάκα θα ζήσουν σε ένα άθλιο γκέτο μεταναστών με τον αδερφό του Ισαάκ και την γυναίκα του ,την όμορφη Κιάουνκι ενώ σύντομα θα γεννηθεί ο γιος τους Νόα και αργότερα ένα δεύτερο αγόρι ο Μοζάσου. Ο αναγνώστης γνωρίζει την κορεάτικη και την ιαπωνική κουλτούρα και ιστορία ενώ βιώνει έντονα τον ρατσισμό και τον εκφοβισμό που υφίστανται οι ζαϊνίτσι, δηλαδή όλοι οι Κορεάτες μετανάστες στην Ιαπωνία λόγω της καταγωγής τους.Αναμφίβολα υμνεί τους αγώνες των ανθρώπων που αναγκάζονται να ζήσουν μακριά από τον τόπο τους, που κινούνται μεταξύ ντροπής και ενοχής , αποζητούν την αποδοχή και φοβούνται να μην καταδικαστούν λόγω της διαφορετικότητας τους. "Το να ζεις κάθε μέρα με την παρουσία εκείνων που αρνούνται να αναγνωρίσουν την ανθρώπινη υπόστασή σου χρειάζεται μεγάλο θάρρος "(σελ 289) Ο τίτλος του βιβλίου "Πατσίνκο" είναι δανεισμένος από ένα τυχερό παιχνίδι , τύπου φλίπερ ,καθώς οι "επιτυχημένοι ήρωες" εμπλέκονται με τη βιομηχανία του τζόγου , τη γιακούζα -τον υπόκοσμο και την ιαπωνική μαφία. Υπάρχουν ωστόσο και ήρωες σαν τον Νόα που βρίσκουν διέξοδο στη γνώση ή τον Σόλομον που θα σπουδάσει στην Αμερική αλλά στη ζωή μας η επιτυχία καθορίζεται από την οικονομική ευχέρεια , γιατί οι ιδέες, οι αξίες και τα ιδανικά δεν σε βοηθούν πάντα να επιβιώσεις. Παρά τις απολαυστικές εναλλαγές στον χρόνο και την Ιστορία ,είναι οι χαρακτήρες-κυρίως οι γυναικείοι -που κινούν την αφήγηση καθώς πίσω από τα πρόσωπα των έντονα διαφορετικών ανθρώπων κρύβονται αμέτρητες ιδιωτικές επιθυμίες , ελπίδες , όνειρα και δυστυχίες.Ο τόνος του μυθιστορήματος είναι ήρεμος ,αλλά σε καθηλώνει και η συγγραφέας ακόμη και στα μεγάλα δράματα ( αυτοκτονία , θάνατος ψυχολογική συντριβή )ακολουθεί την οδό της αποδραματοποίησης.Υπήρχαν στιγμές που ένιωθα τόσο έντονη συναισθηματική φόρτιση ,αλλά συνεχίζοντας την ανάγνωση πετύχαινα την "κάθαρση " , και γευόμουν τη μαγεία ενός υπέροχου λογοτεχνικού έργου.Οι 700 σελίδες του βιβλίου μου φάνηκαν λίγες και ενώ πολύ σοφά έπρεπε το βιβλίο να τελειώσει ...ήθελα λίγο ακόμα.