Η Bernardine Evaristo στο πολυφωνικό της μυθιστόρημα " Κορίτσι ,γυναίκα ,άλλο" μας παρουσιάζει τις ιστορίες δώδεκα γυναικών που ζουν στη Βρετανία, οι περισσότερες μαύρες ή μιγάδες παιδιά πρώτης ή δεύτερης γενιάς μεταναστών. Βραβευμένο με το βραβείο Booker το 2019 θυμίζει συλλογή διηγημάτων αλλά έχει ενιαίο θεματικό κέντρο : είναι οι ιστορίες δώδεκα γυναικών που συνδέονται αριστοτεχνικά μεταξύ τους σε τέσσερα κεφάλαια καθένα από τα οποία αφηγείται τη ζωή τριών γυναικών με συγγενική ή επαγγελματική σχέση με τις άλλες. Έτσι δεν υπάρχει κεντρική πρωταγωνίστρια αλλά πολλές γυναικείες περσόνες που αλληλοσυμπληρώνονται και έχουν κοινά στοιχεία ,αλλά διαφορετική ιδιοσυγκρασία , επαγγελματικό ή σεξουαλικό προσανατολισμό. Το μυθιστόρημα ξεκινά με την Άμα Μπόνσου, μια αντισυμβατική σκηνοθέτη , ομοφυλόφιλη, πολιτικοποιημένη και φεμινίστρια ,η οποία ανεβάζει με εξαιρετική επιτυχία το έργο " Η τελευταία Αμαζόνα της Δαχομέης".Η Άμα αποφεύγει κάθε μορφή δέσμευσης γι' αυτό και δεν κοιμόταν με μια γυναίκα πάνω από δύο ή τρεις φορές καθώς δεν ήθελε να καταλήξει αλυσοδεμένη στις επιθυμίες κάποιου άλλου ατόμου. Η Γιαζ , κόρη της Άμα με πατέρα γκέι ακτιβιστή , καθηγητή του Πανεπιστημίου που είχε δεχτεί να δωρίσει το σπέρμα του στην καλύτερη του φίλη για να γίνουν και οι δύο γονείς, όσο είναι μικρή νιώθει ότι οι γονείς την έκαναν μπαλάκι και την άδειαζαν σε διάφορους νονούς ενώ εκείνοι ασχολούνταν με την καριέρα τους. Η Ντομινίκ, λεσβία φεμινίστρια που δοκίμαζε πρέζα και κάπνιζε σαν φουγάρο κι αυτή παραγωγός θεάτρου γυναικών συγγραφέων και κολλητή της Άμα, γνωρίζει την Νζίνγκα που είναι τελείως διαφορετική από αυτήν: βίγκαν, δεν πίνει αλκοόλ και δεν καπνίζει ενώ δούλευε σε γυναικείες κοινότητες σε όλη την Αμερική ως οικοδόμος και θα ζήσουν μια τοξική σχέση γεμάτη ζήλια ,απαγορεύσεις, στέρηση της προσωπικής βούλησης. Η Κάρολ όταν ήταν 13 ετών υπέστη ομαδικό βιασμό τον οποίον κράτησε απ' όλους κρυφό.Μυαλό εφυές θα πάρει υποτροφία για το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης όπου και πάλι θα βιώνει την κοινωνική απομόνωση όχι μόνο γιατί είχε σκούρο δέρμα, αλλά και γιατί δεν ανήκε στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, όπως οι περισσότεροι συμφοιτητές της. Η Μπούμι, η μητέρα της Κάρολ που ήρθε στη Βρετανία με το όνειρο μιας καλύτερης ζωής, όταν έχασε τον άντρα της Ογκάστιν από έμφραγμα έκανε τα πάντα για να μεγαλώσει την κόρη της και έστησε τη δική της εταιρεία καθαρισμού . Η Λα - Τίσα, φίλη της Κάρολ, ανύπαντρη μητέρα στα 21 με τρία παιδιά από διαφορετικούς πατεράδες εργάζεται σε σούπερμαρκετ και προσπαθεί να αναπληρώσει το κενό του πατέρα της που τους εγκατέλειψε και να μεγαλώσει τα δικά της παιδιά υποκαθιστώντας τον ρόλο του άντρα που τα παιδιά της δεν γνώρισαν ποτέ. Η Σέρλι , δασκάλα παντρεμένη με τον Λένοξ, όταν έμαθε στα δεκάξι της ότι η φίλη της Άμα ήταν λεσβία, αν και το θεώρησε αηδιαστικό, δεν αποκάλυψε ποτέ στη φίλη της τα αληθινά της αισθήματα για να μην την πληγώσει. Η Γουίνσομ, μητέρα της Σέρλι , βιώνει τον ρατσισμό για το χρώμα της από τη στιγμή που ήρθε στην Αγγλία και νιώθει μια ανεξήγητη έλξη για τον άντρα της κόρης της , ο οποίος την κάνει να νιώθει ερωτική και επιθυμητή αν και κάτι τέτοιο ήταν ανήθικο . Η Πενέλοπι μετά από δύο αποτυχημένους γάμους προσπαθεί να συνηθίσει τη μοναξιά ,αλλά καταρρέει όταν η κόρη της και τα εγγόνια της μεταναστεύουν στην Αυστραλία . Η Μέγκαν μια έφηβη που αναρωτιόταν αν θα έπρεπε να είχε γεννηθεί άντρας , νιώθει έλξη για την Μπίμπι που κάποτε ήταν άντρας.Η διαδρομή της από αγοροκόριτσο σε μη δυαδικό άτομο με το όνομα " το Μόργκαν " θα κεντρίσει το ενδιαφέρον των φοιτητών σε μια διάλεξη, στην οποία θα υπερασπιστεί ότι ανήκει στην κατηγορία εκείνων που δεν υπάγονται σε κανένα φύλο. Η Χάτι( Τζίτζι) γιαγιά της Μέγκαν 93 ετών δεν θέλει να δώσει στους κληρονόμους της τη φάρμα Γκρίνφιλντς που ανήκε στην οικογένεια της για πάνω από διακόσια χρόνια για να την πουλήσουν σε ξένους ,ενώ κρατά γερά φυλαγμένο ένα μυστικό από όλους. Η Γκρέις ,η μαμά της Χάτι , που για πολύ καιρό δεν ήθελε να αγαπήσει την κόρη της, γιατί φοβόταν να μην την χάσει όπως έχασε όλα τα προηγούμενα παιδιά της που απέκτησε με τον Τζόζεφ. Παρά τον μεγάλο του όγκο το μυθιστόρημα διαβάζεται με αμείωτο ενδιαφέρον .Αξιοσημείωτο είναι ότι απουσιάζει εντελώς η στίξη και οι παράγραφοι είναι μικρές σαν να πρόκειται για μια περίοδο λόγου κάθε φορά.Τα μηνύματα που περνάει κατά του ρατσισμού ,της αποδοχής του ξένου ,του διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού , της γυναικείας φιλίας , των στερεοτύπων που υπάρχουν σε πολλές κοινωνίες ,της αξία της μόρφωσης εγείρουν τον προβληματισμό του αναγνώστη και επιδέχονται πολλές και διαφορετικές αναγνώσεις.