Το μυθιστόρημα του Ντομένικο Σταρνόνε " Τα κορδόνια" πραγματεύεται την κρίση ενός γάμου και τους συμβιβασμούς στους οποίους υπόκειται το ζευγάρι ,όταν πλέον ο έρωτας έχει τελειώσει και η συγκατοίκηση γίνεται επώδυνη ,εφόσον έχει κεντρικό άξονα τα παιδιά. Το βιβλίο είναι δομημένο σε τρία μέρη και η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη αλλά εναλλάσσεται από τη σύζυγο ,τον σύζυγο και τα παιδιά . Στο πρώτο βιβλίο η Βάντα μέσω επιστολών απευθύνεται στον σύζυγό της Άλντο ,ο οποίος μετά από 12 χρόνια γάμου ,στα 34 , της ανακοινώνει ότι είναι ερωτευμένος με μια πολύ νέα γυναίκα , εγκαταλείποντας την ίδια και τα δυό τους παιδιά. " Ήθελες να με κάνεις να καταλάβω ότι καταστρέφοντας την κοινή μας ζωή , στην πραγματικότητα απελευθέρωνες εμένα και τα παιδιά και ότι για αυτή σου τη γενναιοδωρία , έπρεπε να σου χρωστάμε ευγνωμοσύνη ."(σελ.15) Στη δεύτερη αφήγηση ο Άλντο ξεκινά την ιστορία τριάντα χρόνια μετά όταν το ζευγάρι είναι πάλι μαζί και επιστρέφοντας από τις καλοκαιρινές τους διακοπές βρίσκουν το σπίτι παραβιασμένο: βιβλία πεταμένα , σπασμένα αντικείμενα , αναποδογυρισμένα έπιπλα .Και μέσα σ' αυτά ανακαλύπτει μια στοίβα με γράμματα που του είχε γράψει η Βάντα τα τέσσερα χρόνια της εγκατάλειψης και ο ίδιος θυμάται την ιστορία της φυγής του και την επιστροφή του από τη δική του πλευρά. " Δεν την ένοιαζε αν ο θεσμός του γάμου περνούσε κρίση , ότι η οικογένεια έπνεε τα λοίσθια, ότι η συζυγική πίστη ήταν μια αρετή μικροαστική .Ήθελε ο δικός μας γάμος να είναι μια εξαίρεση .Ήθελε η δική μας οικογένεια να χαίρει άκρας υγείας.Ήθελε εμείς να παραμείνουμε πιστοί ο ένας στον άλλον ." ( σελ.92) Στο τρίτο μέρος έρχεται η ανατροπή ...από την πλευρά των παιδιών αυτή τη φορά . " Οι γονείς μας είναι που μας οφείλουν αποζημίωση .Για τις ζημιές που προκάλεσαν στο μυαλό μας , στα αισθήματά μας." ( σελ 203) Πρόκειται για ένα πολύ πρωτότυπο μυθιστόρημα με ζωντανή και αβίαστη ροή που εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις με αυτοσαρκασμό και ρεαλισμό.Σίγουρα μας ξαφνιάζει το γεγονός ότι ένας άντρας συγγραφέας αποδίδει τον ψυχισμό μια εγκαταλειμμένης γυναίκας αλλά προσωπικά θεωρώ ότι είναι πολύ αληθοφανής και παραστατικός . Μερικά θέματα που αναδεικνύονται στο βιβλίο είναι οι βασανιστικές ενοχές , ο συναισθηματικός κατακλυσμός των παιδιών , ο πόνος της απόρριψης , η ευεξία που αντλεί κάποιος από μια νέα σχέση που ξεφεύγει από τα τετριμμένα , η απογοήτευση που γεννά η απομυθοποίηση του άλλου. Συμβολικός ο τίτλος του βιβλίου γιατί τα μόνα κορδόνια που έχουν σημασία για τους δύο συζύγους ήταν τα σκοινιά με τα οποία έδεναν και βασάνιζαν ο ένας τον άλλον . Και σε μια τέτοια επώδυνη συγκατοίκηση , προφανώς ο χωρισμός είναι πανάκεια για όλους