Ένα μυθιστόρημα της γερμανικής λογοτεχνίας, το βιβλίο που επέλεξα αυτή την φορά να διαβάσω και ο μεταφραστής του, ο Απόστολος Στραγαλινός τυχαίνει να είναι φίλος.Πρόκειται για το "κύκνειο άσμα" του Wolfgang Herrndorf, "Εικόνες της μεγάλης σου αγάπης". Πριν πω δύο λόγια για την υπόθεση του έργου θα ξεκινήσω από τον συγγραφέα, ο οποίος έχοντας διαγνωστεί με όγκο στον εγκέφαλο πάλευε να ολοκληρώσει το μυθιστόρημα του υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.Στις 19 Αυγούστου 2013 ο Herrndorf αυτοπυροβολείται στην όχθη του καναλιού Χοεντσόλερν στο Βερολίνο , όπως μας πληροφορεί στο επίμετρο του ο μεταφραστής, μιλώντας για τις συνθήκες γραφής του βιβλίου, το οποίο ωστόσο θεωρείται ως "τελειωμένο έργο" , μεταφορικά και κυριολεκτικά. Μια δεκατετράχρονη κοπέλα , η Ίζα δραπετεύει από ένα ίδρυμα - φρενοκομείο- και περιπλανιέται σαν πλάνητας αστέρας με μόνη αποσκευή τις σημειώσεις της. Μια ετερόκλητη προσωπικότητα περιθωριακή , ακραία αλλά και ευαίσθητη γυρνάει ξυπόλητη καταφεύγοντας στην παρανομία ,τις μικροκλοπές και την απάτη για να εξασφαλίσει λίγο φαγητό να χορτάσει την πείνα της. Στη διαδρομή της συναντά ένα μικρό αγόρι και του αρπάζει τον κουβά με τα βατράχια , έναν μαουνιέρη πιθανότατα ληστή τράπεζας και απαιτεί να την πάρει μαζί του μια βόλτα στο κανάλι. Μέσω της πρωτοπρόσωπης αφήγησης η ηρωίδα αναπολεί το παρελθόν της, όταν διανυκτέρευε με τον πατέρα της 6 χρόνια πριν σε ένα αντίσκηνο στην αυλή του σπιτιού της, πριν αυτός σκοτωθεί από μετεωρίτη. "Από τότε υπάρχουν δύο κόσμοι ,ο σκοτεινός και ο άλλος.Σύμφωνα πάντα με τη δική μου γνώμη , γιατί μάλλον είναι περιττό να αναφέρω πως η άποψη των γιατρών είναι διαφορετική." ( σελ.17) Όπως αφηγείται η ίδια στο γειτονικό σπίτι των γονιών της ,ο Ματίας Σέντελ ,ο τρελός , ξυπνούσε τη φαντασία των παιδιών και ο φόβος πλανιόταν γύρω από τη μορφή του, που κανείς δεν είχε δει. " Προσπαθώ να φανταστώ πώς θα συνεχιζόταν από εδώ και πέρα η ζωή μου , αν δεν ήταν η ζωή μου αλλά μυθιστόρημα." (σελ. 31) Οι υπόλοιποι ήρωες που συναντά στην περιπλάνησή της είναι εξίσου παράξενοι και παρανοϊκοί. Ένα κωφάλαλο παιδάκι που θέλει να τον φωνάζουν Ερρίκο ακούει την ιστορία του Ρούντι , ενός λυκόσκυλου που διένυσε είκοσι χιλιάδες χιλιόμετρα για να βρει τα αφεντικά του που τον εγκατέλειψαν.Ένας άντρας , συγγραφέας και νομικός , την πληρώνει να κουρέψει το γκαζόν στον κήπο του και της δίνει να φορέσει τα ρούχα της νεκρής του κόρης. Ένα σκοτωμένο ελάφι και δίπλα του ένας κυνηγός που μάλλον έπαθε ανακοπή.Ένας παλαβός νταλικιέρης και δύο ήρωες που ξεπηδούν από ένα άλλο γνωστό μυθιστόρημα του συγγραφέα και που συναντιούνται μαζί της σε έναν σκουπιδότοπο. Σκοτεινό και απρόβλεπτο μυθιστόρημα που άλλοτε εκπέμπει μηνύματα ελπίδας και άλλοτε βυθίζεται στα σκοτάδια της απόγνωσης , ακολουθώντας προφανώς την πορεία του συγγραφέα προς την τελική έξοδο , την αγωνία του, την κραυγή του της τελευταίες στιγμές της κλονισμένης υγείας του. Φρεσκάδα στη γραφή , χιούμορ και ανατρεπτική διάθεση , ενώ το λογοτεχνικό ρεύμα του Sturm und Drang που ανήκει στον γερμανικό ρομαντισμό , υπερασπίζεται την ατομικότητα της ύπαρξης και την ελευθερία έκφρασης , δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στα συναισθήματα των ηρώων. " Όταν βγαίνεις από την πόρτα , σε υποδέχεται η καθημερινή πραγματικότητα με όλη της τη ρουτίνα και όλη της τη βρομιά. Όταν βγαίνεις από το παράθυρο , αποδράς σ' έναν τόπο όμοιο με τον δικό σου εσωτερικό κόσμο." ( σελ. 107)